387..
నీ ఎదపై గులాబినై..తారాడగ వేచినాను..!
నీ చూపుల మధువనినై..వికసించగ..వేచినాను..!
మరచినాను నన్ను నేను..ఏమాయెనొ..నీ మాయెనొ..!?
పారిజాత పరిమళమై..నిన్నల్లగ..వేచినాను..!
ఓ అల్లరి గోపాలా..పరవశమది..నేనైతినె..!
మౌన ప్రణయ రాధికనై..నినదించగ..వేచినాను..!
లేత లేత సొగసులన్ని..పండించిన..కలల దొరా..!
హృదయ రాగ వీచికనై..పయనించగ..వేచినాను..!
మోహాలను..తాపాలను..కరిగించిన..ప్రియ రసికా..!
నీదు ప్రణవ నాదమునై..విహరించగ..వేచినాను..!
'మాధవు'డా..!ఆ'రాధను..నేనేనని తెలిపినావె..!
నీదు వేణు స్వర ధునినై..ప్రవహించగ..వేచినాను..!